Dick is al sinds een herseninfarct in 1991 van top tot teen verlamd. Zelfs praten gaat niet meer, hij kan alleen zijn ogen bewegen. Toch liet hij zich al die jaren niet uit het veld slaan. “Ik ben altijd bezig, kom tijd tekort”, schrijft hij op zijn website. Daar recenseert hij bands, kijkt tv en schreef in het verleden zelfs twee boeken, onder andere: ‘Mijn ogen zeggen alles’, verwijzend naar de manier waarop hij met zijn ogen communiceert. Door te knipperen, kan hij letters aangeven en kunnen mensen om hem heen de woorden vormen die in zijn hoofd zitten.
Tot voor kort woonde hij gewoon in zijn eigen huis, met behulp van een zorgteam dat hem 24/7 ondersteunt. Maar de laatste tijd vielen er steeds meer gaten in het rooster van zijn zorgpersoneel. “We hebben ploegendiensten”, vertelt begeleider Erna Nieuwstraten. “Nachtdiensten, ochtenddiensten… Maar het is nu al een aantal keer voorgevallen dat er dus geen aflossing is. En Dick kan niet alleen gelaten worden.”
Dick heeft 24 uur per dag beademing nodig. Er moet altijd iemand in de buurt zijn voor het geval het buisje in zijn keel verstopt raakt. Een verzorgingstehuis is daarom ook geen optie. Nieuwstraten: “Er moet altijd personeel bij zijn die daar kennis van heeft.” Hoeveel verzorgers Dick zoekt? Nieuwstraten kijkt hem vragend aan: “Nul, één, twee, drie…” Bij tien slaat Dick zijn ogen omhoog. “Tien mensen.”
“Hij krijgt nu alleen de zorg die hij nodig heeft, en verder eigenlijk niet. Bands recenseren is zijn lust en zijn leven en dat kan nu gewoon niet”, zegt Nieuwstraten. “Ik kom ’s ochtends, verzorg hem en dan moet ik weer weg. En dan ligt Dick daar, recht voor zich uit te kijken.” Toch is dat niet de enige reden waarom Dick het moeilijk heeft met de situatie. “Ik vind het dieptriest dat een gezond iemand als ik op de ic een bed nodig heeft”, vertaalt Nieuwstraten voor hem.
Facebook
Via Facebook deed hij een oproep om meer zorgpersoneel te vinden. Als dat op korte termijn lukt, hoopt hij in oktober – als iedereen ingewerkt is – weer naar huis te kunnen. “Er zijn goede mensen bezig om me naar huis te laten gaan.” Of hij tot die tijd op de ic kan blijven? “Ik weet het niet”, zegt Nieuwstraten. Ziekenhuis Adrz laat weten de patiënt graag alle zorg te geven die nodig is en hoopt dat er een passende oplossing gevonden wordt.
“Ik sta regelmatig swingend aan het bed omdat hij voor mij speciaal wat stevigere muziek opzet”, vertelt Nieuwstraten over haar dagelijkse werkzaamheden. “Dick past de muziek aan op de hulp die komt.” En het is nog gezellig ook. “We hebben echt lol, we kletsen tussendoor. Er zijn niet echt momenten dat je zegt: ‘Ik moet alleen verzorgen.’ Het is afwisselend. En Dick heeft goede humor.”
Het leren letteren viel haar ook alles mee. “In het begin gaat het heel langzaam en heb je steun aan een formulier. Maar op een gegeven moment zit het zo standaard in je hoofd, dan gaat het best makkelijk. Ook daar komen we wel weer uit.”
Foto: Facebook Dick van der Heijde
Dit is een bericht van Omroep Zeeland
